بسم رب الزهراء (سلام الله علیها)

محبت باید اخلاص داشته باشه که در این دوران کمتر دیده میشه، 

فعلا کار نداریم که چه کسی یا چه چیزی رو دوست داشته باشیم خوبه.

خدا این دل رو آفریده که بتونه کسی یا چیزی رو دوست داشته باشه.

به قول آقای الهی قمشه ای آدم باید توی زندگی یک بار عاشق بشه (یعنی محبت واقعی نسبت به کسی داشته باشه) تا بتونه مزه واقعی دوست داشتن و دوست داشته شدن رو بفهمه،

مهمترین چیزی که در محبت کردن باید در نظر گرفته بشه اخلاصه. 

می خوام در چند پست به اخلاص بپردازم و چند داستان تعریف کنم.

داستان 1

وظیفه آدمی

عابدی از بنی اسرائیل، هفتاد سال تمام مشغول عبادت شد. خدای تعالی خواست خلوص نیت او را به ملائکه بفهماند، ملکی را امر کرد که به آن عابد خبر دهد که او با این همه ریاضت و عبادت، استحقاق بهشت را ندارد.

عابد در جواب گفت: خداوند ما را خلق فرموده او را بندگی نماییم؛ محض امتثال امر باری تعالی، باید وظیفه ی خودمان را انجام دهیم.(داستانهای موضوعی، کاظم سعیدپور)

بعضی در محبت کردن یادشون میره نسبت به فردی که دوستش دارند وظایفی هم دارند، خیلی وقت ها انجام وظایف باعث محبت بیش از پیش میشه.

تا بعد.